نورپردازی برج ایفل و بررسی تاریخچه‌ی آن
نورپردازی برج ایفل مشابه با تاریخچه ساخت آن و پیشرفت هایی که در طی زمان داشته به عنوان میراث ملی و ارزشمند پاریس یا شهر چراغ ها (City of Lights) محسوب می گردد. نورپردازی برج ایفل از آنجا اهمیت دارد که برای بنایی طراحی شده است که از آن به عنوان نماد پاریس یاد می کنند. در پاریس مردم به برج ایفل، بانوی آهنی (La dame de fer) هم می گویند.
جالب است بدانید که چنین بنای محبوبی یک داستان شنیدنی دارد. زمانی که اولین بار پیشنهاد مهندس گوستاو ایفل برای ساخت چنین برجی ارائه گردید تا در سالگرد صدمین سال انقلاب فرانسه رونمایی شود، برخی مهندسین و هنرمندان سرشناس مثل ورلین، ساختار آهنی آن را توهینی به بافت تاریخی و زیبای شهر می دانستند. این مقاله از مقالات نورپردازی نورنگار ، با استفاده از مستندات تاریخچه برج ایفل و همچنین سایت های toureiffel و pariscityvision تالیف و ترجمه شده است.
نورپردازی برج ایفل برای روز افتتاحیه، داستان جالبی دارد.
نورپردازی برج ایفل به اندازه تاریخچه جذاب و طولانی آن ارزش مطالعه و بررسی دارد. با بررسی تاریخچه بانوی آهنی فرانسه متوجه می شویم که برخی از وقایع و رویدادهای مهم تاریخی با نورپردازی این برج ۳۲۴ متری گره خورده است.
برج ایفل به خاطر نوع ساختار و اندازه بسیار بلند خود، برای روز افتتاحیه یعنی در تاریخ ۳۱ مارس ۱۸۸۹ نورپردازی شد. نورپردازی برج ایفل تصمیمی بود که در شورای عالی کشور فرانسه گرفته شد و بر همین اساس در شب افتتاحیه ۱۰ هزار لامپ گازی به آن متصل شد که همراه با ۲ پروژکتور در بالاترین قسمت آن خودنمایی می کردند. این دو پروژکتور وظیفه روشن کردن سایر بناهای مهم تاریخی کشور فرانسه را بر عهده داشتند.
از همان زمان در نورپردازی برج ایفل نورهای آبی، قرمز و سفید نیز استفاده شدند که قویترین نورهای فانوسی استفاده شده در آن زمان بود. پس از آن تصمیم گرفته شد که هر شب در بازه زمانی مشخص لامپ های گازی روشن شوند تا مردم از آن صحنه دلنشین لذت ببرند.
تحول در نورپردازی و روشنایی برج ایفل از چراغ های گازی به چراغ های الکتریکی
شورای عالی فرانسه در سال ۱۹۰۰ تصمیم گرفت از ۵۰۰۰ لامپ برقی یا چراغ الکتریکی با مصرف کمتر برق برای نورپردازی برج ایفل استفاده کند که به عنوان جنبه جدید تزئینی و دکوراتیو برای آن به کار گرفته شوند.
در سال ۱۹۰۷ یک ساعت بزرگ به قطر ۶ متر بر روی طبقه دوم برج ایفل نصب گردید که با رنگ های متنوع خود زمان را نشان می داد. این ساعت بعد از وقوع جنگ جهانی اول به چراغ یا فانوس بزرگی برای هواپیماها تبدیل شد. نورپردازی و روشنایی برج ایفل همیشه پیچیدگی های خاص خود را داشته و در رویدادها و نمایش های بسیار مهم و مناسبت های خاص از حالات نورپردازی و روشنایی متفاوتی برای آن استفاده شده است.
آندره سیتروئن (بنیانگذار شرکت سیتروئن) یکی از پیمانکاران نورپردازی برج ایفل بود.
در تاریخ ۴ جولای سال ۱۹۲۵، آندره سیتروئن از یک ساختار یا سازه با ۲۵۰۰۰ لامپ یا چراغ الکتریکی با رنگ های متنوع استفاده نمود و آن را بر روی برج ایفل نصب کرد. این ساختار که در واقع به شکل نام سیتروئن طراحی شده بود، بر روی هر سه ضلع برج نصب شد، به نحوی که با نورپردازی حرفه ای خود، تا فاصله ۴۰ کیلومتری نیز قابل تشخیص بود.
در سال ۱۹۳۳ شرکت سیتروئن یک ساعت با قطر ۱۵ متر برای برج ایفل ساخت که عقربه های دقیقه شمار و ساعت شمار آن نورپردازی شده بودند تا زمان را نشان دهند. اما با توجه به هزینه های بسیار بالایی که داشت سرانجام در سال ۱۹۳۶ متوقف شد.
نورپردازی برج ایفل همیشه شامل آخرین تکنولوژی های روشنایی و نورپردازی بوده است.
در سال ۱۹۳۷ برای نمایشگاه هنر و تکنیک فرانسه، یک ساختاری در زیر طبقه اول برج ایفل نصب گردید که یک لوستر عظیم به آن آویزان بود. برای نورپردازی این بخش از ۱۰ کیلومتر لامپ فلورسنت به همراه ۳۰ نورافکن به رنگ های آبی، طلایی و قرمز استفاده شد.
در ماه می سال ۱۹۵۸ حدود ۱۲۹۰ پروژکتور در حفره های کوچکی درون میدان شان دو مارس نصب شدند تا هر روز عصر با پرتاب نور به سمت برج ایفل آن را روشن کنند. به مرور زمان که مسائل مصرف بهینه برق بسیار مهم شدند استفاده از این پروژکتورها و لامپ های پرمصرف نیز مورد اعتراض قرار گرفتند. به همین دلیل در سال ۱۹۸۵ برای نورپردازی برج ایفل برنامه جدیدی در نظر گرفته شد.
اولین استفاده از لامپ های سدیمی در نورپردازی برج ایفل
در ۳۱ دسامبر سال ۱۹۸۵، مهندس برق به نام پیر بیدو (Pierre Bideau) برای روشنایی و نورپردازی برج ایفل از ۳۳۶ پروژکتور استفاده نمود. این پروژکتورها، لامپ های سدیمی فشار بالایی بودند که در قسمت زیرین برج و قسمت نوک آن نصب شدند. با بکارگیری این پروژکتورها برای نورپردازی برج ایفل ، مصرف برق از ۶۲۰ کیلووات به ۳۲۰ کیلووات رسید. با این حال، عیب این پروژکتورها این بود که لامپ آنها هر سال باید تعویض می شدند.
اولین استفاده از افکت های نوری در نورپردازی برج ایفل برای جشن شروع هزاره ی سوم بود
در در نیمه شب ۵ آوریل سال ۱۹۹۷ تایمر شمارش معکوس با عدد ۱۰۰۰ برای ورود به هزاره سوم فعال شد. این تایمر شمارش معکوس ۳۳ متر ارتفاع و ۱۲ متر پهنا داشت، وزن آن ۵۰ تن و در ارتفاع ۱۰۰ متری زمین واقع شده بود. برای جشن هزاره جدید از ۲۰ هزار چراغ چشمک زن استفاده شدند که هر روز عصر به ازای هر یک ساعت، ۱۰ دقیقه روشن می شدند. در تمام طول سال ۲۰۰۰ میلادی، یک نمایشگر عدد ۲۰۰۰ را نشان می داد که با چراغ روشن بود و در انتهای سال ۲۰۰۰ و با شروع سال ۲۰۰۱ نیز، نورپردازی برج ایفل به رنگ آبی تغییر کرد و تا چندین شب، هزاره جدید جشن گرفته شد.
اما چراغ های چشمک زن چندان دوام نیاوردند و در سال ۲۰۰۳ تعویض شدند. جالب است بدانید که این چراغ های جدید هر یک ساعت فقط ۱۰ دقیقه روشن شدند تا طبق برنامه ریزی مهندسان، حداقل ۱۰ سال عمر کنند.
به تدریج نورپردازی و روشنایی برج ایفل ، با مراسم و سالگردهای مختلف ملی و بین المللی هماهنگ شد.
در تاریخ ۲۴ ژانویه ۲۰۰۴، برای اولین بار، نورپردازی برج ایفل برای سال نو چینی تغییر کرد و از پروژکتورهای قرمز رنگ برای روشن کردن بانوی آهنی فرانسه استفاده شد. این نورپردازی تا ۲۹ ژانویه ادامه داشت.
در نیمه شب ۸ ماه می سال ۲۰۰۶، رنگ جدیدی برای نورپردازی برج ایفل انتخاب شد. در این روز برای جشن گرفتن بیستمین سالگرد روز اروپا (Europe Day)، رنگ آبی برای این برج قدیمی و با شکوه انتخاب شد.
در سال ۲۰۰۷ نورپردازی و روشنایی برج ایفل شاهد تغییر بسیار مهمی بود. در این زمان به مناسبت برگزاری جام جهانی راگبی که میزبانی آن بر عهده فرانسه بود، بانوی آهنی به نشانه زمین چمن ورزشی راگبی، به رنگ سبز درآمد. همچنین یک توپ راگبی به طول ۱۳ متر از طبقه دوم آویزان شد. علاوه بر این یک صفحه نمایش مربعی به طول ۱۲۰ متر نصب شده بود که مردم می توانستند مسابقات را در داخل آن ببینند. همچنین در سال ۲۰۰۷ در یک اقدام جهانی برای حفظ محیط زیست و کره زمین، به مدت ۵ دقیقه نورپردازی برج ایفل خاموش شد.
روشنایی برج ایفل و جشن ریاست اتحادیه اروپا
از تاریخ ۳۰ ژوئن تا ۳۱ دسامبر سال ۲۰۰۸ برای برج ایفل نورپردازی جدیدی در نظر گرفته شد. در این بازه زمانی برای جشن گرفتن ریاست فرانسه بر اتحادیه اروپا، با نورپردازی خاص برج ایفل که با همکاری شهردار پاریس انجام شد، به اتحادیه اروپا ادای احترام گردید.
برای این منظور، هر روز عصر موقع غروب آفتاب، برج به رنگ آبی به نمایش در می آمد که همراه با ۱۲ ستاره زرد رنگ، پرچم اروپا را تشکیل می داد. هر یک ساعت به مدت ۵ دقیقه لامپ ها روشن می شدند.
صد وبیستمین سالگرد برج ایفل و اولین استفاده از تکنولوژی نورپردازی LED
به مناسبت صد و بیستمین سالگرد برج ایفل نیز نمایش و هنرنمایی دیگری با نورپردازی در اکتبر ۲۰۰۹ انجام گرفت که تا انتهای ماه دسامبر ادامه داشت. اما این بار در نورپردازی برج ایفل برای صرفه جویی در مصرف برق از لامپ های LED استفاده شد که تقریبا همزمان با غروب آفتاب، هر یک ساعت، ۱۰ دقیقه روشن می شدند.
نورپردازی برج ایفل با استفاده از پروژکتور ال ای دی مصرف برق بسیار کمتری پیدا کرد. در سال های بعد تا کنون زمان روشن ماندن لامپ ها به ۵ دقیقه کاهش پیدا کرد تا مصرف برق سالانه آن به نصف برسد. همانطور که مشاهده می کنید لامپ های ال ای دی به عنوان نسل جدید لامپ های امروزی، به خاطر مصرف برق پایین و ماندگاری بسیار بالا در مهمترین پروژه های نورپردازی دنیا مثل برج ایفل کاربرد دارند.
گروه روشنایی و نورپردازی نورنگار یکی از قدیمی ترین تولید کنندگان محصولات نورپردازی LED در ایران
گروه نورپردازی نورنگار با تولید بیش از دویست محصول مختلف ال ای دی یکی از قدیمی ترین سازندگان این محصولات در ایران می باشد. نورنگار اسپادانا تولید کننده محصولات با کیفیت برای نورپردازی فضای خارجی، نما و سایر سوژه های اکستریور می باشد. اگر تمایل به خرید این محصولات دارید، خوشحال می شویم به محصولات نورپردازی نورنگار هم سر بزنید.
